Μαριάνθη Νανοπούλου ©

 

Το όνομα μου είναι Μαριάνθη Νανοπούλου. Είμαι 24 χρόνων και σπουδάζω ιατρική στην Σερβία. Μ' αρέσει να γράφω ποιήματα, πιστεύω ότι έτσι εκφράζω καλύτερα αυτά που δεν μπορώ να πω με λόγια...Εκφράζω την ίδια μου την ψυχή...Τα αισθήματα μου....Διαβάστε τα ποιήματαμου και ..διαβάσατε την ψυχή μου...Ένα από τα ποιήματα μου είναι αυτό που είμαι ακριβώς...είναι ο τίτλος και η βιογραφία μου...ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΑΝΟΙΧΤΟ ΒΙΒΛΙΟ για όλον τον κόσμο....Δεν χρειάζεται να πω τίποτα άλλο...Τα ποιήματα , μου τα λένε όλα....

 

 

 

AΓΓΕΛΕ ΜΟΥ


Και ακόμα σε περιμένω άγγελε μου και προστάτη
και νιώθω την ύπαρξη σου παντού ολόγυρα μου
και νιώθω την ψυχή σου, να την αγγίξω με μια μάτια μου
Και ας μην έχω δει ποτέ μου την μορφή σου
και ας μην έχω αγγίξει ποτέ μου το κορμί σου
και ας έχω ακούσει μόνον την φωνή σου
κάλεσμα ένα ,θεϊκό, μοναδικό
και ας μην ξέρω το ποιον σου.....
εγώ απλά σε αγαπώ
Σ' αγαπώ και σε νιώθω κοντά μου
ακούω την καρδιά σου σε κάθε άγγιγμα μου
στο τραπέζι, στο κρεβάτι, στο σεντόνι
και βλέπω τα μάτια σου στα μάτια μου
μες στον καθρέφτη μου και δεν νιώθω μόνη....
Σε νιώθω κάθε μέρα και πιο κοντά μου
και περιμένω το άκουσμα σου
τι παράξενο συναίσθημα....
πια ...δεν φοβάμαι.....

 

ΝΑΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ


Το λέει η διαίσθηση μου
ότι θασαι πάντοτε μαζί μου
το λέει το κορμί μου,το λέει και η ψυχή μου
το λέει ο αέρας που μου χαϊδεύει το δέρμα
το λέει πως ενωθήκαμε σαν δυο σταγόνες αίμα
τι κι αν όλα αυτά είναι ένα ψέμα
θα 'μαι εδώ
θα 'σαι εδώ
μόνο να μ' αγαπάς
μόνο να σ' αγαπώ
Μέσα από ένα στίχο που έγραψα με κόκκινη μπογιά στον
τοίχο
θα 'μαι εδώ
θα 'σαι εδώ
μόνο για σένα
μόνο για μένα
σαν δυο σταγόνες αίμα
Δυο λόγια δυο λέξεις
χιλιάδες αισθήματα
ριγμένα στα κύματα
μες στην καρδιά μου
να' σαι πάντα κοντά μου...
ΣΕ ΘΕΛΩ
Και να σε κοιτώ στα μάτια δεν είναι αρκετό
θέλω μωρό μου να είσαι εδώ
να με κρατάς στην αγκαλιά σου
και να γίνομαι μόνο δικιά σου
Σ'ΑΓΑΠΩ
Ερωτεύομαι την κάθε μας στιγμή
να ανοίγω τα μάτια μου και πλάι να είσαι εσύ
το κορμί μου να χαϊδεύει η δικιά σου αναπνοή
ζωογόνος αέρας να είναι στην δικιά μου ζωή
ΣΕ ΘΕΛΩ
Και όταν με δάκρυα σε κοιτάζω στα μάτια
να λες σ'αγαπω και να γίνομαι κομμάτια
και να με λιώνεις με δυο σου φίλια
που η γεύση τους στο τέλος να είναι γλυκεία
ΣΕ ΝΙΩΘΩ
Έλα μωρό μου και νιώσε με κι εσύ
η ζωή μας όλη μια πολύ λεπτή κλώστη
νιώσε τα χάδια μου παντού στο κορμί σου
κάνε το είναι μου μέρος της ψυχής σου
ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ.....

ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ

Δεν θέλω να με κοιτάς στα μάτια αν δεν μ' αγαπάς
Δεν θέλω να μου λες πως μ'αγαπας αν δεν το νιώθεις
Δεν θέλω να είσαι εδώ κοντά μου και να είμαι μόνη μου
Δεν θέλω να είσαι κοντά μου και να νιώθω παγωνιά
Δεν θέλω να χάνομαι στην αγκαλιά σου αν δεν θες να με
νιώθεις όπως εγώ
Δεν θέλω να σ'αγαπω και δεν θέλω ούτε να σε μισώ
Στα κρύα σου μάτια είδα αγάπη
Στην ψυχρή αγκαλιά σου είδα τρυφερότητα
στα ψεύτικα λόγια σου είδα αλήθεια
ο ερωτάς φταίει; Η αγάπη;
Ίσως να είμαι τυφλή, ίσως τρελή...
σ' αγαπώ όμως ξανά
ξανά και πιο πολύ...
Αγάπη μου δεν ξέρω τι να σου πω
απλά κοντά σου μελαγχολώ
και μακριά σου πιο πολύ πονώ
δεν ξέρω τι άλλο να σου πω
δεν ξέρω ούτε τι να κάνω
απλά μπορώ ακόμα και τώρα σ' αγαπώ
Μόνη μελαγχολική
πονάει βαθιά η μικρή μου ψυχή
το κενό της μεγαλώνει
και την καρδιά μου την χιλιοπληγωμενη ακόμα πιο πολύ
ματώνει.......
Δεν ζητάω πολλά
...λίγη αγάπη
....λίγη ζεστασιά
....λίγα φιλιά, δυο χάδια ζεστά
ένα ζεστό κορμί να αγκαλιάσω
δυο χείλη γλυκά να φιλήσω
στο στήθος επάνω καθώς θα ακουμπήσω
τον χτύπο της καρδιάς καθαρά ν'ακουσω
τα μάτια να δω και στο φως τους να χαθώ
και στην αγκαλιά μέσα το πρωί να'μαι σαν θα σηκωθώ
Καθώς τα δάκρυα μου τρέχουν βροχή
να μ' αγκαλιάζει και να είναι εκεί
καθώς η καρδιά μου πονά να μου λέει πως μ' αγαπά
Δεν ζητάω πολλά
λίγη αγάπη, λίγη ζεστασιά
λίγα φιλιά. δυο χάδια ζεστά
Αγάπη γλυκεία ακόμα σ' αναζητώ
αγάπη γλυκεία ποτέ θα σε βρω
αγάπη γλυκεία πως θα σε δω
αγάπη γλυκεία ακόμα σ' αναζητώ
Θέλω μια θάλασσα χαδιών
θέλω ένα λιβάδι φίλιων
θέλω έναν ουρανό να φωνάζω σ' αγαπώ
στην άκρη του γκρεμού
τρελός νότιας να μην φοβάμαι να γκρεμιστώ
να πέφτω κι όμως ψηλά να πετώ
ελεύθερο πούλι σαν περήφανος αετός
ψηλά μακριά σ' άλλη γη να πετώ
μακριά απ' της μελαγχολίας τον βούρκο
μακριά απ' της προδοσίας τον τύφο
Δεν ξέρω που να ψαξωκαι που να σε βρω
δεν ξέρω που να πάω και πως να αναζητώ
Πλέων βαρέθηκα
πλέον κουράστηκα
πλέον πολλά ανέχτηκα
είμαι τρελή
είμαι μόνη και μελαγχολική
είμαι όμως ακόμα ΕΓΩ
είμαι όμως ακόμα ΕΔΩ
και μπορώ ακόμα να αγαπώ
αλλά δεν ξέρω κατά πόσο ακόμα μπορώ ν'ανεχτω
Ίσως φταίει ο καιρός
που είναι τόσο μελαγχολικός
ίσως φταίω εγώ που ακόμα προσπαθώ
αλλά ακόμα ΖΩ
ίσως στο τέλος...να φάει και αυτό.....
...